-
1 σύζευξις
2 of things, close union, combination, Hp.Art.14, Pl.R. 508a, Thphr.Sens.73; ὁ τῆς σ. τῆς τούτων ἀριθμός the number of their combinations, Arist.Pol. 1290b32; τοσαῦτ' εἴδη.. ὅσαιπερ αἱ σ. τῶν μορίων ib.36; αἱ μέχρι πλείονος τῶν ἄρθρων ς. the confinement of the joints in swaddling clothes, Sor.1.84.b κατὰ σύζευξιν, of an army marching in parallel columns, Ascl.Tact.11.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σύζευξις
-
2 διάζευξις
A disjoining, parting,τοῦ σώματος Pl.Phd. 88b
;δ. τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι Id.Lg. 930b
; ἡ δ. τῶν γυναικῶν, in Crete, Arist.Pol. 1272a23.2 Musical term, disjunction of two tetrachords, Plu.2.491a, Cleonid.Harm.10, etc.3 Gramm., disjunction,κατὰ διάζευξιν παραλαμβάνεσθαι A.D.Synt.125.12
: in Logic,συμπλοκαὶ καὶ διαζεύξεις Plu.2.1011a
.4 Medic., κατὰ διάζευξιν by exclusive reckoning, Gal.18(2).232, al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διάζευξις
См. также в других словарях:
σύζευξη — η / σύζευξις, εύξεως, ΝΑ [συζεύγνυμι / συζευγνύω] 1. ένωση με γάμο, γάμος, παντρειά, πάντρεμα 2. (για πράγμ.) στενή σύνδεση, συνένωση, συναρμογή νεοελλ. 1. βιολ. συνάντηση και σεξουαλική επαφή μεταξύ δύο ατόμων διαφορετικού φύλου προκειμένου να… … Dictionary of Greek
